Het Europese Hof heeft mij in het gelijk gesteld in een procedure die ik tegen de Staat der Nederlanden had aangespannen voor onbehandelde TBS-ers. De situatie was als volgt: TBS- ers zaten vrijwel standaard maanden en soms zelfs jaren achtereen in een huis van bewaring te wachten op een behandelplek. Uitstel van behandeling betekent vaak verergering van de problematiek. Daar wordt niemand beter van, de TBS -er niet en de samenleving evenmin.
Met een beroep op verschillende bepalingen uit het Europese Verdrag tot bescherming van de Rechten van de Mens (EVRM), heb ik mij op het standpunt gesteld dat de Staat hiermee onrechtmatig handelt.
Het Europese Hof was mijn mening toegedaan en veroordeelde de Staat een einde te maken aan deze onrechtmatige toestand. Dat is gebeurd. TBS- ers hoeven tegenwoordig niet meer op behandeling te wachten.